از آنجایی که طیف عمل تعیین شده تجربی برای القای سرطان

از آنجایی که طیف عمل تعیین شده تجربی برای القای سرطان پوست تقریباً شبیه طیف عمل آفتاب سوختگی است (de Gruijl and Van der Leun 1994)، ارتباط سالانه قرار گرفتن در معرض اریتمی برج نوری محیطی و قرار گرفتن در معرض شخصی معمولی با بروز واقعی سرطان پوست در یک جمعیت آموزنده است. بروز سرطان پوست در شمال غربی اروپا بسیار قابل توجه است، حتی اگر سطوح UV محیط کم در نظر گرفته شود. اخیراً برای دانمارک موارد زیر گزارش شده است: «بین سال‌های 1978 و 2007، بروز کارسینوم سلول بازال (BCC) از 27.1 به 96.6 مورد در هر 100000 نفر در سال برای زنان و از 34.2 به 91.2 مورد برای مردان افزایش یافته است. بروز کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC) از 4.6 به 12.0 مورد در هر 100000 نفر در سال برای زنان و از 9.7 به 19.1 مورد برای مردان افزایش یافته است (Birch-Johansen et al. 2010). این افزایش ها به احتمال زیاد ناشی از افزایش قرار گرفتن در معرض آفتاب در دهه های قبل است. میانگین قرار گرفتن در معرض سالانه در میان 164 داوطلب دانمارکی (سن 4 تا 67 سال) برابر با 166 SED (95٪ در 37-551 SED؛ Thieden و همکاران 2004) بود. یک چهارم قرار گرفتن در معرض مادام العمر قبل از سن 20 سالگی دریافت شد. یک مطالعه اخیر دانمارکی نیز گزارش داد که آفتاب‌سوختگی کاملاً رایج است، به طوری که 35٪ از 3499 نفر (سن 15 تا 59 سال) در 12 ماه گذشته دچار آفتاب سوختگی شده‌اند (Køster et al. 2010). بروز ملانوم در دانمارک در سال 2008 به ترتیب 20.2 و 26.6 در 100000 در سال برای مردان و زنان بود. این بالاترین میزان مرگ و میر در میان زنان در اروپا (به ترتیب 4.3 و 2.5 در هر 100000 در سال) بود. بر اساس داده‌های نروژی و بررسی‌های سرطان پوست ایالات متحده در میان سفیدپوستان سفیدپوست غیر اسپانیایی، بروز SCC و BCC به‌ترتیب 0.5 ± 2.3 و 0.3 ± 1.7 درصد افزایش یافت